ShareThis

2014-07-23

_________ජීවිත_____________

_________ජීවිත_____________
-----------------------------------------



වෙලාව නම් හවස 3ට විතර ඇති..
කොළඹ ගාලුමුවදොර පිටියේ (ගෝල්ෆේස් කියන්නේ එතන තමා).
අපි එතනට ආවේ ටිකක් විවේකයෙන් ඉන්න. එදා සරුංගල් සැණකෙලියක්.
පාට පාට සරුංගල මට මගේ පුංචි කාලේ මතක් කලා.
එක එක මෝස්තර වලට එක පාටින් එක එක ප්‍රමාණ වලින් ලොකු පොඩි භේදයක් නෑ. වැඩිහිටියොත් ලමයිත් තරගෙට සරුංගල් යවනව. ඒ අතරේ පැත්තක් වටේට ලණු දාලා වෙන් කරලා. හිතෙන විදියට කවුරුහරි ලොක්කෙක් එන පාටයි.
බස් හෝල්ට් එක ගාව පොල් ගහක් යට වාඩි වෙලා හිටපු අපි දැක්කා විශේෂ පුද්ගලයෙක්, කොල්ලෙක්.
වයස නම් පෙනුමේ හැටියට අවුරුදු 28ක් විතර ඇති. අම්ම එක්ක ඇවිල්ල හිටියේ. ටික වෙලාවක් මම නිරීක්ෂණය කලාම තේරුම් ගියේ සෙමින් මනස වැඩෙන ලමයෙක් කියල.
අපි බලාන හිටිය මේ ලමය දිහා.
පුංචි සරුංගලයක් හදාගෙන ඒක උඩ යවන්න අම්ම එක්ක ඇවිත්. කොහොමහරි මේ ලමයත් සරුංගලේ උඩ යවා ගත්තා. පුදුම සතුටකින් වටපිට බලනව ආයේ ඉස්සරහට එනවා. ටිකක් වෙලා නිරීක්ෂණය කලාම තමා තේරුම් ගියේ මේ ලමයට ඕනි අනිත් සේරම සරුංගල් වලට ඉස්සරහින් තමන්ගේ සරුංගලේ තියාගන්න.. අන්තිමේ පොල් ගහක සරුංගලේ රැදුන. එක පාරක් ඇදල කොහොමහරි බේරගත්තා. තව පාරක් මමත් සරුංගලේ අරන් දුන්න.. අන්තිමට බැරිම තැන වැඩේ අතෑරල දැම්ම ලමය අම්ම ගාවට ගියා. හිතාගන්න බෑ ඒ අම්ම කොහොම දරාගන්නවද කියල. පුතාව වාඩි කරල අම්ම ගිහින් අයිස්ක්‍රීම් දෙකක් අරන් ආවා. හරි ආසාවෙන් අවුරුදු 10ක විතර ලමයෙක් වගේ අයිස්ක්‍රීම් කද්දි මම කල්පනා කලේ කොහොම දුකක්ද මේ අම්මට ඇත්තේ කියල.
සමහරවිට එකම පුතා වෙන්න පුළුවන්.
ඔය අතරේ අව්ව ටිකක් අඩු කලාම අපි ගියේ මුහුදු දිහාවට. ලස්සන ලස්සන සරුංගල් මැද්දෙන්, බිම තියාගෙන සෙල්ලම් බඩු විකුණන වෙලෙන්දන් අතරින් අපි නැවතුණේ නානා කියල ලියල තිබුණු එක කඩයක් අසල. එතන එක පේලියට කඩ. ඒවයේ මිනිස්සුන්ගේ ජීවිතත් හරි අමුතුයි. ඒ අයට වෙලදාම් තියෙන්නේ මේ වගේ වෙලාවල් වලට තමා. ගොඩක් වෙලාවට සෙනසුරාදා ඉරිදා. අපි එතනට යද්දි ඒ අය සූදානම් වෙනව. ඒකත් හරි අපූරුයි.
මේ මිනිස්සුන්ට ජාති භේද නෑ. නානා ලයිට් ගන්නේ එහා පැත්තේ සිංහල කඩේට ප්ලග් එක ගහල. එක්කෙනෙක් ලයිට් හයි කරනව රෑට එන මිනිස්සුන්ට කළුවරේ කන්න බෑනේ. කොහෙන්දෝ ගෙනාපු ප්ලාස්ටික් මේස වලට කකුල් හයි කරල ලයිට් දාලා ඒ මනුස්සයා යන්න ගියා. ඔය අතරේ හදිස්සියේ ආපු ත්‍රීරෝද රථයක් මොකද්ද උස්සගෙන කඩයක් කඩයක් ගානේ ගිහින් බිමට දාලා යනව. හොදට විපරම් කරල බලද්දි ලොකු අයිස් කුට්ටියක්. එක කඩේක ඉන්නේ ජෝඩුවක්. නෝනනයි මහත්තයි එකතු වෙලා අයිස් කඩනවා. බීම ගන්න එන මිනිස්සු කූල් නැතුව බොන්නෙ නෑනේ. මේ මහන්සි වෙන්නේ ඒකට. මේ හැම දෙයක්ම කරන්නේ ජීීවත් වෙන්නනේ. සමහරවිට පොඩි දරුවොත් අරගෙන පවුල පිටින්ම තමයි මේ අය එන්නේ.
මට ලස්සනට ලියන්න අමාරුයි තමයි. මේ ජීවිත මට ඇත්තටම අමුතුයි. ඒත් සරලයි.
මිනිස්සු විනෝද වෙන්න එනවා. ඒ අයට පහසුකම් සලසලා මේ අය ජීවත් වෙනවා. අපි රස්සාවෙන් ජීවිතේ විදින්නෙ නෑ. මේ අය රස්සාවෙන් ජීවිතේ විදිනවා. හරිම සතුටින්. සමහරවිට අපිටත් වඩා සතුටින් වෙන්න පුළුවන්..
මේ මුහුදේ ලුණු හිරිකඩටම දිය වෙන ජීවිත අතරින් වෙරළ ගාව ටිකක් වාඩි වෙලා කතා කර කර හිටපු අපි දෙන්නා නාන් රෝටියකුත් කාලා තව නානාගේ කඩෙන් කොත්තුවකුත් කාලා ආපහු පිටත් උනා.
ජීවිතේ හරිම සුන්දරයි. සරලයි. සංකීර්ණ කරගෙන තියෙන්නේ අපිමයි. ඇයි අපි මෙච්චර සංකීර්ණ කියල මම තාම හිතනවා.
‪#‎ආගම‬ ‪#‎සංස්කෘතිය‬ ‪#‎සදාචාරය‬ ‪#‎නම්බුව‬
මේ හැම දේම පණ රැකගන්නකල් විතරයි. පණ තියෙනකල් විතරයි. සමහරු ජීවත් වෙන්න කනවා. තව සමහරු කන්න ජීවත් වෙනවා. අපි හැමෝම මිනිස්සු. ඒත් ඇති නැති බෙදීම් හැම තැනම. ජීවිතේ හරිම සුන්දරයි.
ජීවත් වෙන ටික කාලේ සතුටින් ඉන්න තියෙනව නම් සෑහෙන්න වටිනවා.
===== සන්තුට්ඨි පරමං ධනං =====


෴ සිතුවිලි පලස ෴

2014-05-09

මගේ හදවත පැයු සඳ නුඹ

෴ සිතුවිලි පලස ෴ 

මගේ හදවත පැයු සඳ නුඹ


කඳුළු සක්මන් කරපු හද වෙත 
සෙනෙහසේ මුදු සිසිල තවරා
මගේ හදවත පැයු සඳ නුඹ
ආදරේ සඳ එළිය විහිදා

තබා මගේ හිස නුඹේ උරයේ
සුසුම් උණුසුම් සයුරේ නහවා
මහා මෙරක් සේ නුඹ පුදපු සෙනෙහස
කෙසෙ ලියමිද අකුරු ගලපා

පැයු ගඟනත සුපුන් සඳ නුඹ
මගේ දිවියේ අඳුර පරදා..
මියෙන තුරු හැර නොයමි නුඹේ පෙම
හදපියන් යට සෙනෙහෙ රඳවා....

කළුවර හීනය...

2014-04-01

ඉඩෝරය......



තෙතමනයක් නැති 
හදකින්
ආදරය පැතීම
වලාකුළක් නැති
අහසින්
වැස්ස ඉල්ලීමකි

2014-03-10

වැලන්ටයින්෴





රෑ දෙකට විතර වහින්නට පටන් ගත් වැස්ස එළි වෙන තුරුම චුරු චුරු ගගා තිබුනා. බ්ලෑන්කට්ටුව තව තදට පොරොව ගෙන මම ඔහේ ගුලි වෙලා හිටියේ සීතල හින්දම නෙවෙයි, බ්ලැන්කට්ටුවත් වෙලාවකට මට හිරි හැර කරන හැටි අම්මපල්ල. කකුල් දෙක වහ ගත්තොත් ඔලුව එලියෙ, ඔලුව වහ ගත්තොත් කකුල් එළියෙ.

ජනේලයෙන් එළියේ අමුතු සුරංගනා කතාවක පසුබිමක් වගෙයි පෙනුනේ. හුඟාක් ඈතින් වීදියේ පහන් කණුවක කණ පාට එළිය මාව තවත් කම්මැලි කෙරෙව්වා. කල්පනා කරන්නවත් දෙයක් නැතුව ඉන්න කොට, එක පාරටම කවුද දොරට තට්ටු කලා. දොරට කලබලෙන් ගහගෙන ගහගෙන ගියා. එකත් එකටම පීටර් මාමා වෙන්න ඇති, අදත් කබල් මෝටර් බයිසිකලේ කැඩිලා තල්ලුවක් ඉල්ලන්න එන්න ඇති කියලා හිතුන හින්දා සද්ද නැතුවම හිටියා. දොරට ගහන සද්දෙ වැඩි උනා. තව පාරක් හයියෙන් ගැහුවොත් දොර කැඩෙන සයිස්.

"කවුද...??
මම ගෙදර නෑ....!!
උදෙම්ම පට්ටලේ වැඩට ගියා..
හවස් වෙලා එන්නෙ.."

මම පීටර් මාමාට නෝක්කඩුවට වගේ කෑගහල කිව්ව..

"ඕයි එහෙනං ඔය උත්තර දුන්නෙ කවුද..??"
එළියෙන් ඉතා වේගයෙන් ඒ ප්‍රශ්නෙ ආවා..

කවුද කියනවකො. මේ උදේ පාන්දර..

තමුසෙ ඉස්සෙල්ල දොර අරිනවකො
ඊට පස්සෙ බලනවා කවුද කියලා
ඒ වචනවල තිබුනේ තද බවක්
මම නැගිටලා දොර ඇරියා
කී...ස් ගාලා කම්මැලි කමෙන් තමා දොර ඇරුනෙත්. එලියෙ හිටියෙ මහල්ලෙක්. කවදාවත් දැකලා නැති බව නම් හොඳටම විශ්වාසයි. "මට නිදි මත හින්ද වෙන්නැති" මම ඇස් පිහදාලා ආයෙමත් බැලුවා. ම්ම්ම්හු.. දැකලම නෑ...

ඔහේ කවුද..?
මම ඇහුව

මම කවුද කියල කියන්නම්.. ඉස්සෙල්ල තමුසෙ මට ඇතුලට කතා කරලා කෝපි එකක් දෙනවා.. එළියෙ වහිනවා හිමත් වැටෙනවා.. පේන්නැද්ද මගෙ කබායත් තෙමිලා.. "
ඔහු කියාගෙන කියාගෙන ගියා..

"එහෙනං එනවා.. ඔය උදුන ලඟ පුටුවෙන් වාඩි වෙනවා..
මට වත් කෝපි එකක් හදාගන්න කම්මැලි කමෙන් ඕයි මමත් හිටියෙ"
මම කිව්වෙ නොරුස්සන ස්වරයෙන්"

ඔහු ගේ ඇතුලට ආවෙ ක්ෂණයෙන්. ආපු ගමන් පුරුදු කාරයෙක් වගේ පුටුවෙන් වාඩි වෙලා පත්තරේ කියවන්න ගත්තා. මම කතා නොකරම කුස්සියට ගිහින් කෝපි දෙකක් හදාගෙන ආව..

හ්ම්ම්... දැං කියනවා බලන්න තමුසෙ කවුද ? කොහෙන්ද කඩා පාත් උනේ කියලා..
මමත් වාසි උනා පුටුවක..

තමුසෙට මාව අදුරගන්න බැරිද? මම වැලන්ටයින්..

නෑ මං ඔහේව අදුරන්නෙ නෑ.. කොහේ ඉඳලද ආවෙ...

ඔහු ඉතා උස් හඩින් සිනා සුනා.. දින ගනනකින් දත් නොමැදපු බව හක්කේ තිබුනු දත් වලින් පවා සනාථ උනා..

ඒ කියන්නෙ තමුසෙ මාව දන්නෙ නෑ ආ..
ඔහු නැවතත් සිනාසෙන්න ගත්තා.. මට මෙලෝ දෙයක් තේරුනේ නෑ..

මේ තමුසෙ මාව දන්නෙ නැත්නම් ගිහිල්ල කැලැන්ඩරේ බලනව අද දිනය කවද්ද කියලා..
සාලයේ කොනක තිබුනු දින කැලැන්ඩරයක් වෙත මගේ ඇස් ක්ෂනිකව ගියා. අද පෙබරවාරි 14.. මේ මොන මගුලක් ද මූ කියන්නෙ. මට පිස්සු වගේ හැඟීමක් දැනුනා..

මට තේරෙන්නෙ නෑ ඕයි තමුසෙ මොකක් කියන්න හදනවද කියලා.. අද 14.. පෙබරවාරි තමයි 

ඉතිං..??

අමුත්තා පුවෙන් විදුලි වේගයෙන් නැගිට්ටා. නැගිටලා මගේ ඇස් දිහා කෙලින්ම බලාගෙන ඉදලා දොර ඇරගෙන වේගයෙන් වීදියේ එහා මෙහා යන පිරිස අතරට එකතු උනා....



 පාදඩයා෴

රාම් ලීලා෴෴

ඉපදුනේ දෙපිළක නොවුනට...

තුවක්කු හරඹ
කැති පොලු හරඹ..
නැටුම් ගැයුම්
හෝලි...
මොකවත් නැති උනාට..

අහන්නත් කලින්..
උඹ මගේ තොල්
අයිති කරගත්තට...

උදවු කරන්නයි
හරස් කපන්නයි
යාලුවෙක් තියා
බල්ලෙක් වත් නොහිටියාට...

මමත් පැන්න
නෝනා නැති එක රෑක
උඹේ කාමරේට...

ලීලාවතී...

මම රාමණායක..







පාදඩයා෴







2013-12-19

___සිද්ධ පත්තිනි.. රෙද්දෙ තුත්තුරි__


රෙද්දෙ තුත්තිරිත් හැමතැන
බැද්දෙ ටත් හොරෙන් රඟ දෙන
පත්තිනි ත් අතින් ඇර ගෙන
මල් කුමාරියෝ
රඟ දෙන මල් කුමාරියෝ

කම්මලක් වගේ කට නම්
ගින්දරක් නැතත් ගිනි දෙන
කේලමින් රටක් වනසන
මල් කුමාරියෝ
සුන්දර මල් කුමාරියෝ

පන්දමක් අතින් අර ගෙන
දිය යටින් ගිනිත් ගෙනියන
බෙර නැතත් අඩව් අල්ලන
මල් කුමාරියෝ
ලස්සන මල් කුමාරියෝ


19.12.2013

2013-10-29

෴ හදවත ලග නතරව නුඹ෴

හදවත ලග නතරව නුඹ
කිමද බලන මේ වට පිට
නැගෙන කදුළු මේ දෙනෙතින් විවරව
දැනෙන නොම දැනෙන සේ මුව සිනහව

තරවටු කරමින් පෙම් කල මසිතට
කිමද නුඹ තවම හිත ලග නතරව
බලන බලන හැම අත ඔය යටි හිත
කියන කවිය මම නොවේද මා ලබැදිය

කරුණ දැන කරුණු විමසන සද
දැනෙන කදුළු තෙත් නොම වෙද ඔය හිත
විදින හී සරක සැර පහර ලද
හදට කිමද මේ තරමට දුක් කද

© ෴දර්ශන විමුක්ති෴

October 25 - 2013

෴පහන් කණුව යට෴

෴පහන් කණුව යට෴
________________________
තනිකඩව තනි රකින
තනි හිතක නිනව්වේ

අතරමං කුණාටුව
කොයිබටද ඇදෙන්නේ

වස හද දොරගුළු
නිදා නොදකින ලෙසේ

ලොවම නිදන රැයේ
ඉකි ගසන රාත්‍රිය
මූසල අදුරු කුටියක

සිත්තමක් වන ලෙසට
ගෙත්තමක් ගෙතෙන්නේ

සුවද දෙන මල් සුවද
පරව ඉකි ගසන්නේ

තුඩ තුඩග රදා ගෙන
කාසි මිටි ගසන්නේ

කුමන අරුමද ලොවේ
දුගී දන මිරිකෙමින්

සත්තකම සොදුරු ගත
හතර අත බෙදන්නේ

© ෴දර්ශන විමුක්ති෴

October 26

බඹරු වෙති නුඹට රිසි නොවෙමි ඒ මම

සැලෙන හද
පෙලන සර
දකින විනිවිද

දිලෙන රුව
පාන ඉඟි
ගෙනෙයි මායම

බලන නෙත
සලන එක
සැණෙක රහසෙම

බඹරු වෙති
නුඹට රිසි
නොවෙමි ඒ මම

© ෴දර්ශන විමුක්ති෴

October 26

2013-10-18

මතක අහුරක රැඳුන කඳුලක්

පවුරු බැඳි හිත අතර සිර වුන
කඳුළු කවිකම් සෙමින් ඉකිබිඳ
ඔහේ ඇවිදන් ගියපු මඟතොට
මතක සක්මන් කරයි රහසෙම

හඩන හැඩවෙන දෙනෙත් අග රැඳි
මාතක මාවතේ ඇවිද යනවිට
යලිත් කඳුලක් තෙමු ඇයි නෙත්
හැඩෙන මතකය දුරට යන විට

පබළු වැහිපොද සෙමින් වැටෙමින්
මගේ සියොලඟ දවා හඩමින්
කඳුළු මාලා ගොතන හිනෙට

රටා මැව්වා නුඹත් ඇවිදින්

2013-10-17

මලෙන් උපන් කුමාරයෙක්

මලෙන් උපන් කුමාරයෙක්
පතන්නෙ සුර ලොවෙන් ඇවිත්

කුමාරි මං තව කුළුඳුල්
කියන්න දැන් රැඳෙයි තුටින්

෴දර්ශන෴