පවුරු බැඳි
හිත අතර සිර වුන
කඳුළු කවිකම්
සෙමින් ඉකිබිඳ
ඔහේ ඇවිදන්
ගියපු මඟතොට
මතක සක්මන්
කරයි රහසෙම
හඩන හැඩවෙන දෙනෙත්
අග රැඳි
මාතක මාවතේ
ඇවිද යනවිට
යලිත් කඳුලක්
තෙමු ඇයි නෙත්
හැඩෙන මතකය
දුරට යන විට
පබළු වැහිපොද
සෙමින් වැටෙමින්
මගේ සියොලඟ දවා
හඩමින්
කඳුළු මාලා
ගොතන හිනෙට
රටා මැව්වා
නුඹත් ඇවිදින්